Εμπλουτισμένο ουράνιο, πυρηνικές φιλοδοξίες, πύραυλοι, δορυφόροι, «αόρατα» μαχητικά αεροσκάφη, πολιτικός αναβρασμός, παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απαγχονισμοί αντιφρονούντων, λογοκρισία, αντιαμερικανισμός, αντισημιτισμός: οι «αμαρτίες» του Ιράν πολλές. Τόσες, ώστε η Τεχεράνη να κρατά στραμμένα πάνω της τα φώτα της παγκόσμιας δημοσιότητας, ως ο βασικός πρωταγωνιστής σε ένα θέατρο εντυπώσεων με κεντρικό διακύβευμα ουσιαστικά όχι την παγκόσμια ασφάλεια αλλά την ίδια την επιβίωση του θεοκρατικού της καθεστώτος.
Με το βλέμμα αλλά και το μυαλό του στραμμένα στο εσωτερικό (διά μέσου εξωτερικού), στους δεκάδες χιλιάδες συμπατριώτες του που ξεκινώντας από κάθε γωνιά της χώρας συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλατεία Αζάντι για να γιορτάσουν τη σύσταση την ιρανικής Ισλαμικής Δημοκρατίας, ο πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ διακήρυξε την περασμένη Πέμπτη, ανήμερα της επετείου συμπλήρωσης 31 ετών από την ισλαμική επανάσταση, πως το Ιράν είναι πλέον «πυρηνική δύναμη» καθώς «έχει την ικανότητα να εμπλουτίσει ουράνιο σε ποσοστό μεγαλύτερο του 80%» (μόλις ένα βήμα πριν από το 90% που απαιτείται για την κατασκευή ατομικής βόμβας), πράγμα το οποίο ωστόσο «δεν θα κάνει» επειδή «δεν το έχει ανάγκη».
Επιπλέον, ανακοίνωσε πως η χώρα του παρήγαγε το πρώτο φορτίο εμπλουτισμένου κατά 20% ουρανίου στο εργοστάσιο της Νατάνζ (με απώτερο στόχο την παραγωγή καυσίμων για τον ερευνητικό πυρηνικό αντιδραστήρα της Τεχεράνης και την ακόλουθη παρασκευή ιατρικών ισοτόπων για καρκινοπαθείς).
Συνθήματα
Στο άκουσμα των «εξελίξεων», το συγκεντρωμένο πλήθος ζητωκραύγασε συνθήματα όπως «θάνατος σε ΗΠΑ και Βρετανία». Οσο για τους ίδιους τους Δυτικούς, αυτοί κούνησαν το κεφάλι περιφρονητικά (αφού πρώτα ξανατόνισαν την ανάγκη επιβολής κυρώσεων στην Τεχεράνη, κυρώσεων οι οποίες «κολλάνε» στην Κίνα).
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πιστεύουν πως το Ιράν έχει την ικανότητα να εμπλουτίσει ουράνιο στο επίπεδο που ισχυρίζεται... για να λέμε την αλήθεια, απ’ όσα έχει πει κατά καιρούς ο Αχμαντινετζάντ, πολλά έχουν αποδειχθεί αναληθή», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Ρόμπερτ Γκιμπς, ο οποίος είδε πίσω από τις παραπάνω διακηρύξεις «πολιτικά κίνητρα».
Στον ίδιο τόνο και οι πρόσφατες δηλώσεις των υπουργών Εξωτερικών της Γερμανίας και της Γαλλίας, με τον Γκίντο Βεστερβέλε να υποστηρίζει πως «τα τελευταία δύο χρόνια, το Ιράν συνεχώς μπλοφάρει» και τον Μπερνάρ Κουσνέρ να δηλώνει πως η Τεχεράνη δεν έχει την απαιτούμενη τεχνογνωσία προκειμένου να παραγάγει καύσιμα για τον πυρηνικό της αντιδραστήρα.
Τροφή σε όσους επιλέγουν να «σνομπάρουν» τις πυρηνικές δυνατότητες του Ιράν, έρχονται να δώσουν και δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για «αυξημένα μηχανικά προβλήματα» στα εργοστάσια της χώρας. Ενδεικτικά, μέχρι τα τέλη της περασμένης χρονιάς, από τις περίπου 8.500 μηχανές φυγοκεντρισμού (οι οποίες, σημειωτέον, πλέον θεωρούνται παλαιάς και κατώτερης τεχνολογίας), περισσότερες από τις μισές ήταν ανενεργές, κατάσταση η οποία «δεν έχει αλλάξει σημαντικά», όπως δήλωσε ανώτερος αξιωματούχος της ΙΑΕΑ στο Reuters.
«Τα προβλήματα στο σύστημα φυγοκεντρωτών του Ιράν είναι μεγαλύτερα απ’ ό,τι αναμενόταν πριν από ένα χρόνο», πράγμα το οποίο καθιστά τα σχέδια της Τεχεράνης για εμπορική εκμετάλλευση της πυρηνικής ενέργειας «ανέφικτα», όπως υποστηρίζει σε έκθεσή του το αμερικανικό Ινστιτούτο για την Επιστήμη και τη Διεθνή Ασφάλεια (ISIS).
Ωστόσο, απ’ όλες τις «ωρολογιακές βόμβες» που μετρούν αντίστροφα επί του παρόντος στο Ιράν, αυτή που έχει να κάνει με τις πυρηνικές του φιλοδοξίες «δεν είναι η πιο σημαντική».
«GUARDIAN»
Ο εχθρός είναι εντός
Κατά πολύ σημαντικότερος είναι ο πολιτικός αναβρασμός στον οποίο έχει βυθιστεί η χώρα μετά τις προεδρικές εκλογές του περασμένου Ιουνίου. Ο,τι γίνεται έκτοτε, είναι πρωτίστως για εσωτερική κατανάλωση. «Το καθεστώς, όσο περισσότερο νιώθει ότι απειλείται εκ των έσω τόσο περισσότερο θα προσπαθεί να προκαλεί τη Δύση» σημειώνει η «Guardian». Εν έτει 2010, το βασικό διακύβευμα για τους Φρουρούς της Επανάστασης είναι η ίδια η επιβίωσή τους.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Αχμαντινετζάντ παίζει, με μαεστρία, το «χαρτί» του πυρηνικού εμπλουτισμού, προκειμένου να νομιμοποιηθεί στα μάτια των συμπατριωτών του. Πώς; Παρουσιάζοντας μια «πυρηνική επιτυχία» (μέσα σε τόσες κοινωνικές και οικονομικές αποτυχίες) και υψώνοντας ανάστημα στο αυξημένο (λόγω της «πυρηνικής επιτυχίας») δυτικό μένος.
Επιπλέον, ανακοίνωσε πως η χώρα του παρήγαγε το πρώτο φορτίο εμπλουτισμένου κατά 20% ουρανίου στο εργοστάσιο της Νατάνζ (με απώτερο στόχο την παραγωγή καυσίμων για τον ερευνητικό πυρηνικό αντιδραστήρα της Τεχεράνης και την ακόλουθη παρασκευή ιατρικών ισοτόπων για καρκινοπαθείς).
Συνθήματα
Στο άκουσμα των «εξελίξεων», το συγκεντρωμένο πλήθος ζητωκραύγασε συνθήματα όπως «θάνατος σε ΗΠΑ και Βρετανία». Οσο για τους ίδιους τους Δυτικούς, αυτοί κούνησαν το κεφάλι περιφρονητικά (αφού πρώτα ξανατόνισαν την ανάγκη επιβολής κυρώσεων στην Τεχεράνη, κυρώσεων οι οποίες «κολλάνε» στην Κίνα).
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πιστεύουν πως το Ιράν έχει την ικανότητα να εμπλουτίσει ουράνιο στο επίπεδο που ισχυρίζεται... για να λέμε την αλήθεια, απ’ όσα έχει πει κατά καιρούς ο Αχμαντινετζάντ, πολλά έχουν αποδειχθεί αναληθή», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Ρόμπερτ Γκιμπς, ο οποίος είδε πίσω από τις παραπάνω διακηρύξεις «πολιτικά κίνητρα».
Στον ίδιο τόνο και οι πρόσφατες δηλώσεις των υπουργών Εξωτερικών της Γερμανίας και της Γαλλίας, με τον Γκίντο Βεστερβέλε να υποστηρίζει πως «τα τελευταία δύο χρόνια, το Ιράν συνεχώς μπλοφάρει» και τον Μπερνάρ Κουσνέρ να δηλώνει πως η Τεχεράνη δεν έχει την απαιτούμενη τεχνογνωσία προκειμένου να παραγάγει καύσιμα για τον πυρηνικό της αντιδραστήρα.
Τροφή σε όσους επιλέγουν να «σνομπάρουν» τις πυρηνικές δυνατότητες του Ιράν, έρχονται να δώσουν και δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για «αυξημένα μηχανικά προβλήματα» στα εργοστάσια της χώρας. Ενδεικτικά, μέχρι τα τέλη της περασμένης χρονιάς, από τις περίπου 8.500 μηχανές φυγοκεντρισμού (οι οποίες, σημειωτέον, πλέον θεωρούνται παλαιάς και κατώτερης τεχνολογίας), περισσότερες από τις μισές ήταν ανενεργές, κατάσταση η οποία «δεν έχει αλλάξει σημαντικά», όπως δήλωσε ανώτερος αξιωματούχος της ΙΑΕΑ στο Reuters.
«Τα προβλήματα στο σύστημα φυγοκεντρωτών του Ιράν είναι μεγαλύτερα απ’ ό,τι αναμενόταν πριν από ένα χρόνο», πράγμα το οποίο καθιστά τα σχέδια της Τεχεράνης για εμπορική εκμετάλλευση της πυρηνικής ενέργειας «ανέφικτα», όπως υποστηρίζει σε έκθεσή του το αμερικανικό Ινστιτούτο για την Επιστήμη και τη Διεθνή Ασφάλεια (ISIS).
Ωστόσο, απ’ όλες τις «ωρολογιακές βόμβες» που μετρούν αντίστροφα επί του παρόντος στο Ιράν, αυτή που έχει να κάνει με τις πυρηνικές του φιλοδοξίες «δεν είναι η πιο σημαντική».
«GUARDIAN»
Ο εχθρός είναι εντός
Κατά πολύ σημαντικότερος είναι ο πολιτικός αναβρασμός στον οποίο έχει βυθιστεί η χώρα μετά τις προεδρικές εκλογές του περασμένου Ιουνίου. Ο,τι γίνεται έκτοτε, είναι πρωτίστως για εσωτερική κατανάλωση. «Το καθεστώς, όσο περισσότερο νιώθει ότι απειλείται εκ των έσω τόσο περισσότερο θα προσπαθεί να προκαλεί τη Δύση» σημειώνει η «Guardian». Εν έτει 2010, το βασικό διακύβευμα για τους Φρουρούς της Επανάστασης είναι η ίδια η επιβίωσή τους.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Αχμαντινετζάντ παίζει, με μαεστρία, το «χαρτί» του πυρηνικού εμπλουτισμού, προκειμένου να νομιμοποιηθεί στα μάτια των συμπατριωτών του. Πώς; Παρουσιάζοντας μια «πυρηνική επιτυχία» (μέσα σε τόσες κοινωνικές και οικονομικές αποτυχίες) και υψώνοντας ανάστημα στο αυξημένο (λόγω της «πυρηνικής επιτυχίας») δυτικό μένος.
Αναρτήσεις
