Paranormal Activity: Tαινία που φοβίζει τους Ιταλούς

Το ενδεχόμενο επιβολής περιορισμών στην προβολή της ταινίας «Paranormal Activity» εξετάζει η ιταλική κυβέρνηση, μετά την εμφάνιση κρουσμάτων πανικού σε θεατές της συγκεκριμένης ταινίας, προκαλώντας τις αντιδράσεις καταναλωτικών οργανώσεων.

Το Σαββατοκύριακο, οι υγειονομικές υπηρεσίες της Νάπολι δέχθηκαν κλήσεις από θεατές της ταινίας, οι οποίοι παραπονέθηκαν για άγχος, αφού είχαν δει την ταινία.

Ένα 14χρονο κορίτσι, μάλιστα, έφτασε σε τέτοια κατάσταση που χρειάστηκε να της χορηγηθεί οξυγόνο έξω από κινηματογράφο.

Ο υπουργός Πολιτισμού της Ιταλίας, Sandro Bondi, δήλωσε ότι η ταινία πήρε την έγκριση της σχετικής επιτροπής, αφήνοντας, όμως, ανοιχτό το ενδεχόμενο να επιβληθούν περιορισμοί για τα παιδιά.

Η καταναλωτική οργάνωση, Codacons, απείλησε με προσφυγή στη Δικαιοσύνη, την ώρα που ο υπουργός Άμυνας, Ignazio La Russa, δήλωσε ότι το trailer της ταινίας δεν θα πρέπει να μεταδίδεται από τα τηλεοπτικά κανάλια σε ώρες που παρακολουθούν τηλεόραση μικρά παιδιά.

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=103648&cid=5

«Μύθος» τα συμπληρώματα πρωτεΐνης για το γυμναστήριο

Ακόμα και φανατικοί του γυμναστηρίου παίρνουν συμπληρώματα χωρίς να τα χρειάζονται ή να ξέρουν γιατί

Τα συμπληρώματα πρωτεΐνης που χρησιμοποιεί ένα μεγάλο ποσοστό των ανδρών στα γυμναστήρια είναι άχρηστα στην πλειονότητα των περιπτώσεων και δυνητικά μπορούν να επιβαρύνουν τον οργανισμό, επιβεβαιώνουν δύο ακόμα μελέτες

Οι πρωτεΐνες αποτελούν πράγματι το βασικό δομικό υλικό για την αποκατάσταση και την αύξηση των μυών μετά την άσκηση, και τα συμπληρώματα, συνήθως σε μορφή σκόνης, πράγματι περιέχουν πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας, οι οποίες περιέχουν όλα τα απαραίτητα αμινοξέα.

Όμως στος περισσότερες περιπτώσεις η ισορροπημένη διατροφή παρέχει επαρκείς ποσότητες πρωτεΐνης, επισημαίνει το LiveScience.com σε άρθρο του Κρίστοφερ Ουάνζεκ, συγγραφέα βιβλίων για τη διατροφή και την ιατρική.

Έρευνα που δημοσιεύτηκε τον περασμένο μήνα στην επιθεώρηση Nutrition εξέτασε πάνω από 1.000 ενήλικες σε 50 συνηθισμένα γυμναστήρια και διαπίστωσε ότι σχεδόν οι μισοί από τους άνδρες που ρωτήθηκαν έπαιρναν κάποιο συμπλήρωμα πρωτεΐνης, οι περισσότεροι χωρίς επίβλεψη.

Όμως κανένας από τους άνδρες αυτούς δεν χρειαζόταν πραγματικά την επιπλέον πρωτεΐνη, κατέληξαν οι ερευνητές.

Σε περιόδους άσκησης, το σώμα χρειάζεται περίπου ένα γραμμάριο πρωτεΐνης ανά κιλό σωματικού βάρους ανά ημέρα. Αυτό σημαίνει ότι ένας άνδρας βάρους 90 κιλών χρειάζεται 90 γραμμάρια πρωτεΐνης, ποσότητα που αντιστοιχεί περίπου σε ένα ποτήρι γάλα το πρωί (8-12 γραμμάρια), μια μεγάλη σαλάτα με τόνο το μεσημέρι (40 γραμμάρια) και μια μπριζόλα των 200 γραμμαρίων για βραδινό (42 γραμμάρια). Το κρέας γενικά περιέχει γύρω στα 18-30 γραμμάρια πρωτεΐνης ανά 100 γραμμάρια.

Οι υπολογισμοί αυτοί είναι μάλλον απλοί, το θέμα όμως φαίνεται ότι μπερδεύει ακόμα και επαγγελματίες αθλητές. Έρευνα του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ έδειξε ότι το 90% των κορυφαίων αθλητών που εξετάστηκαν έπαιρνε συμπληρώματα πρωτεΐνης έπειτα από συστάσεις γυμναστών ή φίλων.

Όμως το 80% δεν χρειαζόταν την επιπλέον πρωτεΐνη και το 75% δεν γνώριζε καν γιατί την έπαιρνε.

Παρόμοια ήταν τα ευρήματα μιας μελέτης του 2008 που αφορούσε αθλητές-μαθητές λυκείου στις ΗΠΑ και δημοσιεύτηκε το 2008 στο Journal of Strength and Conditioning Research.

Τα συμπληρώματα δεν φαίνεται να προκαλούν άμεσες παρενέργειες, ωστόσο η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων πρωτεΐνης μπορεί μακροπρόθεσμα να επιβαρύνει τους νεφρούς (από τους οποίους αποβάλλεται το πλεόνασμα αζώτου) και να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας και οστεοπόρωσης.

Τα συμπληρώματα περιέχουν εξάλλου και επιπλέον θερμίδες και, επειδή πωλούνται σε μορφή επεξεργασμένης σκόνης, συχνά είναι δύσπεπτα και προκαλούν την άμεση παρενέργεια των... αερίων.

Θέλεις να εξαφανιστείς από το facebook και το twitter;

Θέλεις να εξαφανιστείς από το facebook και το twitter; Τώρα μπορείς με τη «Μηχανή Αυτοκτονίας Web 2.0» (Web 2.0 Suicide Machine), μία υπηρεσία που διαγράφει την ηλεκτρονική σου παρουσία από οποιαδήποτε υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης.

Η «Μηχανή Αυτοκτονίας» δημιουργήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2009 και από τότε έχει πραγματοποιήσει περισσότερους από 1.000 εικονικούς θανάτους διακόπτοντας περισσότερες από 80.500 φιλίες στο facebook και αφαιρώντας περίπου 276.000 μηνύματα στο twitter, σύμφωνα με το περιοδικό Time.

Από τη στιγμή που θα δώσει κάποιος στην υπηρεσία τις πληροφορίες που έχει χρησιμοποιήσει για να εγγραφεί σε μια ιστοσελίδα (όνομα πρόσβασης και συνθημετικό), η «μηχανή» διαγράφει σταδιακά τα προφίλ του –μηνύματα στο twitter, επαφές στο myspace, φίλους στο facebook- με τον ίδιο τρόπο που μπορούν να το κάνουν και οι ίδιοι οι χρήστες χειροκίνητα. Αυτό που απομένει είναι ένας εύθραυστος ηλεκτρονικός σκελετός, ένα προφίλ χωρίς πληροφορίες.

Η «μηχανή» είναι τόσο δημοφιλής που υπάρχει και λίστα αναμονής. Η αιτία της δημοφιλίας της είναι η απλότητα με την οποία γίνεται η διαγραφή. Συνήθως όταν θέλει κάποιος να ακυρώσει το λογαριασμό του σε έναν ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης καλείται να συμπληρώσει κάποια ερωτηματολόγια. Επίσης, το προφίλ του και οι επαφές του δεν διαγράφονται, απλά μένουν αδημοσίευτες. Αντίθετα, η «Μηχανή Αυτοκτονίας» διαγράφει όλες τις πληροφορίες από τους σέρβερς των ιστοσελίδων. Ωστόσο, οι δημιουργοί της προειδοποιούν ότι «όπως και στη ζωή, η ανάσταση είναι αδύνατη».

Όμως, δεν είναι όλοι τόσο ευχαριστημένοι. Το facebook απαίτησε από τους δημιουργούς της υπηρεσίας να «σταματήσουν αμέσως τη δραστηριότητά τους», επικαλούμενο παραβίαση των προσωπικών δεδομένων των χρηστών του Οι ιδρυτές της «μηχανής αυτοκτονίας»- Langelaar,,Gordan Savicic και Danya Vasiliev-διαφώνησαν υποστηρίζοντας ότι οι ίδιοι οι χρήστες δίνουν οικειοθελώς τις πληροφορίες πρόσβασης που έχουν χρησιμοποιήσει στο facebook. Το facebook διέγραψε τους δημιουργούς της υπηρεσίας ωστόσο εκείνοι συνεχίζουν τους «εικονικούς θανάτους». Τα MySpace, LinkedIn και Twitter δεν έχουν αντιδράσει ακόμα επίσημα.

http://tvxs.gr

fun: Κοινωνική δικτύωση

Το παν είναι να έχεις.....

φαντασία.

http://stef000.blogspot.com/

Η μπίρα κάνει καλό .. στα οστά!

Οι λάτρεις της μπίρας βρήκαν επιτέλους μια καλή δικαιολογία για να πιουν άλλο ένα ποτηράκι: η μπίρα βοηθά τα οστά να διατηρούνται γερά, σύμφωνα με μια μελέτη του Τμήματος Τεχνολογίας Τροφίμων του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας.

Η μπίρα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι πλούσια σε πυρίτιο και μπορεί να βοηθά στην πρόληψη της οστεοπόρωσης αφού το πυρίτιο είναι ουσιώδες στοιχείο για την πυκνότητα των οστών.

Οι ερευνητές εξέτασαν 100 μάρκες μπίρας και έλεγξαν την...

περιεκτικότητά τους σε πυρίτιο ανάλογα με το είδος και την προέλευσή τους. Η μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Journal of the Science of Food and Agriculture (Επιθεώρηση της Επιστήμης των Τροφίμων και της Γεωργίας), κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η περιεκτικότητα της μπίρας σε πυρίτιο κυμαίνεται από τα 6,4 μέχρι τα 56,5 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο. Η μέση πρόσληψη πυριτίου σε καθημερινή βάση από τα τρόφιμα κυμαίνεται μεταξύ 20-50 χιλιοστόγραμμων.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι μπίρες τύπου pale ale ("αφροζύμωτη") έχουν την υψηλότερη περιεκτικότητα σε πυρίτιο ενώ οι μπίρες χωρίς αλκοόλ, οι ελαφρές λάγκερ και οι μπίρες από σιτάρι τη χαμηλότερη.

Ο ερευνητής Τσαρλ Μπάμφορθ είπε πάντως στους δημοσιογράφους να μην πάρουν πολύ σοβαρά τα συμπεράσματα της έρευνας αφού στη μελέτη εξετάστηκαν οι μπίρες, όχι όμως και οι ασθενείς, ούτε εξετάστηκε η οστική πυκνότητα.

http://troktiko.blogspot.com/

Gamato.info : Hello! we're back!

Σε απάντηση όλων όσων γράφτηκαν, ακούστηκαν, διαδόθηκαν, και συζητήθηκαν

για τους λόγους της προσωρινής απουσίας μας,

η ομάδα του gamato.info απαντά:

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ!



Οι προσπάθεις που γίνανε όλο αυτό το καιρό για την αναβάθμιση του χώρου μας

θα γίνονται σιγά σιγά εμφανείς.



Καλώς ορίσατε ξανά στο gamato.info



Share on Facebook

Κινδυνεύει το διαδίκτυο όπως το γνωρίζουμε;

Είναι δεδομένο το πόσο πολύ βασιζόμαστε πλέον στο Διαδίκτυο ως πηγή πληροφοριών για τα πάντα. Επιπλέον δεν υπάρχει σήμερα εταιρεία ή επιχείρηση που να μην έχει τη δική της ιστοσελίδα, διαφορετικά θα ήταν ανύπαρκτη. Η εποχές χωρίς e-mail, έχουν ανεπιστρεπτί περάσει.

Το διαδίκτυο είναι ένα εργοστάσιο πληροφοριών και επικοινωνίας. Καταστήματα, επιχειρηματική συμπεριφορά και οργάνωση, καινοτομίες. Ωστόσο, υπάρχει κίνδυνος το διαδίκτυο όπως το ξέρουμε να χαθεί. Εκατομμύρια Αμερικανοί δεν γνωρίζουν ότι η μάχη για το μέλλον του Διαδικτύου παίζεται τώρα στην Ουάσινγκτον. Το πως θα τελειώσει θα έχει βαθιές επιπτώσεις για τις επόμενες δεκαετίες.

Από τη μία πλευρά βρίσκεται το δημόσιο συμφέρον, ομάδες καταναλωτών, μικρές επιχειρήσεις, επιχειρηματίες του διαδικτύου, βιβλιοθηκονόμοι και ομάδες πολιτών που θέλουν να διατηρήσουν το Internet, όπως είναι ώστε κάθε ένας που έχει πρόσβαση σ’ έναν υπολογιστή να μπορεί να δημιουργήσει και αλλά και να καταναλώσει online.

Αυτή τη στιγμή ένας φοιτητής στο Idaho μπορεί να «ανεβάσει» ένα βίντεο με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να το κάνει ένα στούντιο του Χόλιγουντ. Μια μικρή εταιρεία μπορεί να λανσάρει μία έξυπνη ιδέα ή καινοτομία που να αμφισβητεί ακόμη και το Fortune 500. Ένας ανεξάρτητος δημοσιογράφος μπορεί να δημοσιοποιήσει μία ιστορία χωρίς να περιμένει να τυπωθεί σε μία εφημερίδα.

Η Αρχή της «ουδετερότητας του διαδικτύου» είναι αυτή που καθιστά δυνατά όλα τα παραπάνω. Η ουδετερότητα του δικτύου είναι που επιτρέπει να συνδεθούμε online όπου και όποτε θέλουμε. Η σχέση μας με τις τηλεφωνικές εταιρείες έχει διακοπεί εφόσον μπορούμε πλέον να πληρώνουμε για τις υπηρεσίες μας στο διαδίκτυο. Οι εταιρείες αυτές δεν μπορούν να παγώσουν, να ελέγξουν ή να παρέμβουν σε αυτά που αναζητούμε ή δημιουργούμε online. Ούτε μπορούν να δίνουν το πλεονέκτημα, να προωθούν ή να δίνουν προτεραιότητα σε κάποιες πληροφορίες ή υπηρεσίες σε σχέση με άλλες.

Στην άλλη πλευρά βρίσκονται οι φορείς των παροχών υπηρεσιών του διαδικτύου, οι οποίοι θέλουν να αποδομήσουν αυτή την Ουδετερότητα. Όχι μόνο δεν θέλουν να παρέχουν υπηρεσίες στο διαδίκτυο αλλά επιπλέον επιθυμούν να χρεώνουν τους χρήστες προκειμένου να δίνεται προτεραιότητα στο περιεχόμενο τους, αποκτώντας έτσι τη δυνατότητα να επιλέξουν ποιες ιστοσελίδες ή υπηρεσίες του διαδικτύου θα φορτώνουν πιο γρήγορα, ή πιο αργά ή ποιες δεν θα «ανοίγουν» καθόλου. Η ταινία του φοιτητή, η σελίδα του μικρού επιχειρηματία ή του ανεξάρτητου δημοσιογράφου θα χαθούν, καθώς δεν θα είναι σε θέση να ανταγωνιστούν με τις μεγάλες και καθιερωμένες εταιρείες που θα μπορούν να πληρώσουν για τις μεγάλες ταχύτητες.

Αν αυτό γίνει πραγματικότητα, ο ανταγωνισμός επί ίσοις όροις θα αποτελεί παρελθόν. Το ίδιο και το πλήθος των ελεύθερων φωνών στο διαδίκτυο. Το διαδίκτυο όπως το ξέρουμε θα αποτελεί παρελθόν. Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών της Αμερικής, εξετάζει τους νέους κανόνες της «ουδετερότητας του διαδικτύου» αυτή την περίοδο. Οι Αμερικανοί πολίτες, εφόσον ενδιαφέρονται για την ύπαρξη ενός ισχυρού πλαισίου που να προστατεύει την
«ουδετερότητα του διαδικτύου», θα πρέπει μέχρι τα μεσάνυχτα της Πέμπτης να έχουν κοινοποιήσει τις απόψεις και τις προτάσεις τους στην αρμόδια Επιτροπή.

Πηγή: The huffingtonpost

Ερευνώντας τον μύθο της χαμένης Ατλαντίδας

Έγινε γνωστή από τον Πλάτωνα στους διαλόγους του «Τίμαιος» και «Κριτίας», ενώ κατά καιρούς πολλοί υποστήριξαν ότι ξέρουν που βρίσκεται. Σήμερα, ο μύθος της χαμένης Ατλαντίδας βρίσκεται στο επίκεντρο έρευνας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ., Θεόπη Παρισάκη, που διεξάγει την εν λόγω έρευνα, επισημαίνει ότι η μόνη πληροφόρησή μας για την Ατλαντίδα προέρχεται από τον Πλάτωνα και δεν επιδέχεται ιστορική τεκμηρίωση. Η κ. Παρισάκη διερευνά τον μύθο της Ατλαντίδας σε σχέση με την έννοια της μίμησης που διατυπώνει ο Πλάτωνας-η μίμηση είναι τρεις φορές απομακρυσμένη από την αλήθεια.

Η καθηγήτρια επιδιώκει να διαφωτίσει τη σύγχυση που δημιουργεί ο Πλάτων, δηλαδή, από το ένα μέρος, οι διαβεβαιώσεις του ότι η εν λόγω ιστορία είναι αληθινή και, από το άλλο, οι επισημάνσεις του σχετικά με τη μίμηση, εξετάζοντας τις διάφορες σημασίες που αποκτούν οι έννοιες της μίμησης και της εικόνας μέσα στο πλατωνικό έργο. Η εξέταση αυτή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η συσχέτιση της ιστορίας της Ατλαντίδας με τη μίμηση μπορεί να συνεπάγεται μεγαλύτερη ή μικρότερη ομοιότητα, όχι, όμως, ταύτιση με την αλήθεια», επισημαίνει η κ. Παρισάκη..

Στον πρόλογο του Τίμαιου, όπου τονίζεται το αληθές της ιστορίας της Ατλαντίδας, ο Σωκράτης ζητά από τους συνομιλητές του να αναπαραστήσουν την πόλη που περιέγραψαν θεωρητικά σε κίνηση και δράση, εξιστορώντας τους άθλους και τους ανταγωνισμούς της με άλλες πόλεις. Παρατηρεί ότι είναι πολύ δύσκολο να μιμηθεί κανείς καλά με λέξεις πράγματα που είναι πέραν των εμπειριών του. Παρόλα αυτά, από τον Τίμαιο δηλώνεται ότι αρκεί να καταλήγουμε σε λόγους ή μύθους που δεν αποσκοπούν στην ακλόνητη αλήθεια, αλλά στη μέγιστη δυνατή αληθοφάνεια και δεν φιλοδοξούν να εξομοιώνονται με την αντικειμενική αλήθεια, αλλά απλώς με την εικόνα της.

Στον ομώνυμο διάλογο, ο Κριτίας επικαλείται την έννοια της μίμησης, δηλώνοντας ότι όσα έχουν λεχθεί από όλους είναι υπόθεση μίμησης και απεικόνισης και παραλληλίζει το λόγο του με τη ζωγραφική, με την έννοια ότι και τα δύο αποτελούν μιμήσεις, αντίγραφα απλώς ή είδωλα της πραγματικότητας, την οποία απεικονίζουν ή περιγράφουν.

Σύμφωνα με την Πολιτεία, η μίμηση είναι τρεις φορές απομακρυσμένη από την αλήθεια. Αν λάβουμε αυτό υπόψη, σημειώνει η κ. Παρισάκη, το οποίο αποτελεί και την αφετηρία της συζήτησης στον Τίμαιο, θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι η ιστορία της Ατλαντίδας απέχει πολύ από την αλήθεια, γιατί είναι μίμηση που, ως τέτοια, μοιάζει αληθινή, χωρίς να είναι.

Αναζητώντας την Ατλαντίδα

Η θεωρία ότι βρίσκεται δυτικά του Γιβραλτάρ (έξω από τις Ηράκλειες Στήλες κατά Πλάτωνα) όπου οι αρχαίοι τοποθετούσαν το υπερπέραν, κοντά στις Αζόρες, πρωτοδιατυπώθηκε από γεωλόγους το 1934. Γνωστή είναι και η θεωρία ότι στη Σαντορίνη πρέπει να ήταν το χαμένο νησί.

Επίσης, το 1997, Ρώσοι επιστήμονες ισχυρίστηκαν πως εντόπισαν την Ατλαντίδα 100 μίλια ανοιχτά του Land'Αs End, στην Κορνουάλη.

Το 2000, βρέθηκαν τα ερείπια μίας πόλης σε βάθος 92 μέτρων, ανοιχτά των βόρειων ακτών της Τουρκίας, στη Μαύρη Θάλασσα. Σύμφωνα με ειδικούς, η περιοχή βυθίστηκε από μία τεράστια πλημμύρα γύρω στο 5000 π.Χ., πιθανότατα από τις πλημμύρες που αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη.

Το 2003 ο Aμερικανός ερευνητής Pόμπερτ Σάρμαστ δήλωσε ότι ανακάλυψε την Aτλαντίδα. Σύμφωνα με τη θεωρία του βρίσκεται στον θαλάσσιο πυθμένα μεταξύ Kύπρου και Συρίας, σε συγκριτικά μικρή απόσταση από την Eλλάδα και την Aίγυπτο. Το 2004 χρησιμοποίησε ένα υποβρύχιο ραντάρ για να εντοπίσει τείχη, φτιαγμένα από ανθρώπους, σε βάθος 1600 μέτρων.

Το 2007, Σουηδοί ερευνητές ισχυρίστηκαν πως η Ατλαντίδα βρίσκεται στο Dogger Bank της Βορείου Θάλασσας, που βυθίστηκε κατά τη Χάλκινη Εποχή.

Τον Φεβρουάριο του 2009, το Google Earth εντόπισε κάτι που έμοιαζε με οδικό δίκτυο πόλης, στον ωκεανό ανοιχτά των ακτών της Αφρικής. Η ίδια η Google έσπευσε να διαψεύσει τον ισχυρισμό περί Ατλαντίδος, ανακοινώνοντας ότι οι γραμμές που φαίνονται στον υποθαλάσσιο χάρτη δεν αποτελούν τα ίχνη της μυθικής πόλης αλλά αυτά της πορείας ενός πλοίου που έκανε μετρήσεις στο βυθό της θάλασσας χρησιμοποιώντας σόναρ.

Τον Δεκέμβριο του 2009 επιστήμονες έδωσαν στη δημοσιότητα μία σειρά φωτογραφιών από τον βυθό της Καραϊβικής, ισχυριζόμενοι ότι εκεί είναι η Ατλαντίδα.

http://tvxs.gr/